Pielgrzymując do pełnej komunii miłości z Bogiem, Kościół jawi się jako «lud zjednoczony jednością Ojca i Syna, i Ducha Świętego”. Wspaniałe określenie św. Cypriana (De Orat Dom., 23; por. Lumen gentium, 4), wprowadza nas w tajemnicę Kościoła, ustanowionego jako wspólnota zbawienia dzięki obecności Boga – Trójcy Świętej. Podobnie jak starożytny Lud Boży, jest on prowadzony w czasie swego nowego Wyjścia przez słup obłoku podczas dnia, zaś podczas nocy przez słup ognia, symbole stałej Bożej obecności. Jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół jest Ludem Bożym, ciałem Chrystusa i świątynią Ducha Świętego. Te trzy obrazy biblijne ukazują w jasny sposób trynitarny wymiar Kościoła. W wymiarze tym odnajdują się wszyscy uczniowie Chrystusa, powołani do coraz głębszego przeżywania go w coraz żywszej komunii. (14 czerwca 2000)
PIERWSZE CZYTANIE Pwt 4,32-34.39-40
W obliczu chwały Trójcy Świętej widocznej w stworzeniu człowiek powinien oddać się kontemplacji, śpiewać i odnaleźć zdolność zachwytu. W dzisiejszym społeczeństwie człowiek staje się oschły „nie dlatego, że brakuje rzeczy budzących zachwyt, lecz z braku zachwytu” (G. K. Chesterton). Dla człowieka wierzącego kontemplacja stworzenia to również wsłuchiwanie się w treść posłania, słuchanie jego tajemniczego i niesłyszalnego głosu. (26 stycznia 2000)
DRUGIE CZYTANIE Rz 8,14-17
W ósmym rozdziale swego Listu do Rzymian św. Paweł Apostoł, ukazuje działanie Ducha Świętego, który sprawia, że stajemy się synami Ojca w Jezusie Chrystusie. Istotnie Duch Święty jest obecny i działa w stworzeniu i w dziejach zbawienia. Możemy powiedzieć, że otacza On kosmos Bożą miłością i miłosierdziem i w ten sposób kieruje dzieje ludzkości do ich ostatecznego celu. W dialogu z łaską każdy człowiek jest powołany, by przyjąć w sposób odpowiedzialny dar Bożego synostwa w Chrystusie Jezusie. Poprzez dar Ducha Świętego, który Jezus zsyła na nas ze swego boku przebitego na krzyżu, człowiek zdobywa prawdziwą synowską wolność w Synu. (19 sierpnia 1998)
EWANGELIA Mt 28,16-20
Zmartwychwstały objawia się apostołom. Jest to uroczysta chwila objawienia, rozpoznania i posłannictwa. Wyposażony w pełnię swojej zbawczej mocy, Jezus nakazuje Kościołowi, aby głosił Ewangelię, chrzcił i uczył ludzi żyć zgodnie z Jego przykazaniami. Sama Trójca Święta objawia się w tych fundamentalnych słowach, które słyszymy także w formule chrześcijańskiego chrztu, jakiego udziela Kościół: «Chrzcijcie (wszystkie narody) w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”. W tych słowach Chrystus ukrzyżowany, uwielbiony, zmartwychwstały objawił w sposób najprostszy i najbardziej definitywny tajemnicę Trójcy Świętej. (1o maja 2000)
TRÓJCA PIERWOWZOREM
W Trójcy można dostrzec pierwowzór ludzkiej rodziny, złożonej z mężczyzny i kobiety, którzy zostali powołani, aby być dla siebie nawzajem darem we wspólnocie miłości otwartej na życie. W Trójcy Przenajświętszej znajdujemy także wzorzec rodziny Kościoła, w której wszyscy chrześcijanie mają budować autentyczne więzi wspólnoty i solidarności. To miłość jest konkretnym znakiem wiary w Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego. (7 czerwca 1998)
